sobota, 14 września 2013

podziękowanie dla niani

a zarazem babci,
która niestety musiała wypuścić spod swych skrzydeł 
ukochanego wnusia,
ponieważ przyszedł czas na przedszkole

stąd też wewnątrz wierszyk
(który był tak dłuuugi,
że powstałą książeczka)
i zdjęcia samego Antosia,
aby niania-babcia mogła sobie powspominać
wspólnie spędzone chwile 

 

 

 

 


3 komentarze:

  1. piekne i pomyslowe jak zawsze
    jak moge znalezc te pudeleczka z komuń?

    OdpowiedzUsuń
  2. Cudne pudełeczko,w każdym szczególe dużo serca Twego.Śliczne.

    OdpowiedzUsuń

za każde choćby słówko maleńkie stokrotne dzięki